Gerard's Blog

Vanaf Februari 1968 tot en met Maart 1986 woonde ik in Heeze in de Bisschop Arnoutlaan op de hoek met de Hodibalduslaan. Dat was letterlijk aan de rand van het dorp, want als ik die Hodibalduslaan overstak was er eerst een trapveldje, dan een zandweg, een weiland, een beek met de naam "Rieloop" en dan stond je al op de Strabrechtse Heide. Ik ging daar vaak heen, niet door dat weiland maar gewoon over de weg. Via de Rul was het 5 minuten fietsen maar via Strabrecht was het 5 minuten lopen. Inmiddels ben ik daar al 39 jaar weg maar toch kom ik er nog met enige regelmaat terug. Ik parkeer dan op de parkeerplaats aan de Rul, vlakbij "De Plaetse". Tenminste, dat is de officiele naam want wij (ik in ieder geval) hadden het altijd over "de schaapskooi". Nou is dat geen kooi maar gewoon een grote stal waar die schapen verblijven als de herder er niet mee over de hei aan het struinen is. Overigens is die schaapskooi/stal op de foto niet te zien Hoe dan ook, als ik ...

In de jaren '90 waren platen die door zogenaamde "gitaarhelden" ("zogenaamd" omdat ze zelf zo liever niet genoemd wilden worden) heel erg "in". Ik hoef die namen niet te noemen want óf je weet wie ik bedoel, óf je weet het niet en dan behoor je duidelijk niet tot de doelgroep.  Maar Rik Emmett werd (en wordt) in dat verband zelden genoemd. Dat ik dat onterecht vind hoef ik verder niet uit te leggen. Rik Emmett was gitarist in de band Triumph. Een band die vaak vergeleken werd met Rush maar dat was alleen maar omdat het een Canadees trio was. Muzikaal tapten ze uit een heel ander vaatje. Maar dat gitarist Rik Emett zich kan meten met al die namen die wél genoemd werden bewees hij bijvoorbeeld met "Absolutely", een solo album uit 1990. Dit is een voorbeeld van zijn kunnen .

Van de 4 leden van Led Zeppelin krijgt bassist John Paul Jones het minste aandacht. Eigenlijk krijgt hij héél weinig aandacht. En ik vind dat onterecht. En nee, dat heeft niet alleen te maken met het feit dat hij bassist was en dat ik dat zelf ook was. Ik ben dat wel gewend. Maar hij was in de band zoveel meer dan alleen bassist. Zo speelde hij ook praktisch alle toetsen- en mandolinepartijen en af en toe akoestische gitaar. En vooral die toetsenpartijen zijn vaak essentieel. Bijvoorbeeld in " Trampled Under Foot " van "Physical Graffitti". Zonder die toetsenpartij (op een - ik heb 't snel effe opgezocht voor de geinteresseerden - Clavinet D6) blijft er vrij weinig van dit nummer over. Nou, eigenlijk niks