Gerard's Blog

  Ik ben helemaal niet blij met de winst van de PVV in de verkiezingen maar ik vind tóch dat een kabinet met de PVV er maar snel moet komen. Des te eerder zijn we er weer vanaf en hebben we dát maar gehad. Daar komt nog bij: - Democratie is geen winkel waar je alleen dat haalt wat je bevalt. Je dient de uitslag van zo'n verkiezing te accepteren, óók als het jouw keuze niet is. Daar komt nog bij dat, hoe graag sommigen ons ook het tegendeel wil laten geloven, Nederland een rechts land is en dat voorlopig ook nog wel zal blijven. Zo hield het LAKS vorige week een schaduwverkiezing onder scholieren. Dit was de top 3: PVV, FVD, VVD. En dat zijn mensen die bij volgende verkiezingen waarschijnlijk niet meer aan schaduw- maar aan échte verkiezingen deel gaan nemen. - Stel dat, om wat voor reden dan ook, dat kabinet er niet komt. Dan leidt dat in volgende verkiezingen alleen maar tot een nóg grotere meerderheid voor de PVV, als de pleuris al niet eerder uitbreekt. - Heel veel van de wensen

"Nursery Cryme" uit 1971 is het eerste Genesis album waarop gitarist Steve Hackett te horen is. Dit vind ik een van de mooiste nummers op dit album, sterker nog, een van de mooiste nummers van Genesis in z'n totaliteit en zéker van het "vroege" Genesis. Ik heb begrepen dat de 5 toenmalige Genesis leden alle credits van alle nummers op het album delen maar dat dit nummer vooral van de hand van Steve Hackett en Phil Collins is. En als ik het hoor verbaast dat me niet want het is voornamelijk gitaar georiënteerd én het wordt door Phil Collins gezongen. Maar goed, luister zelf maar

 "Lovedrive" uit 1979 is een overgangsalbum. De redelijk succesvolle bezetting met Ulrich "Uli" Roth was ter ziele door het vertek van laatstgenoemde en Michael Schenker, toen net weg bij UFO, kwam de band van z'n grote broer Rudolf versterken, terwijl de band al was begonnen met Mathias Jabs, die dan ook "vriendelijk" werd verzocht om plaats te maken. Maar het liep fout. Hoe dat allemaal gegaan is is te lezen op internet maar laten we het erop houden dat Michael bij UFO niet vertrok vanwege zweetvoeten. Toch is dit album een van mijn Scorpions favorieten, vooral de nummers die met Michael Schenker werden opgenomen, waarvan dit er een is  

  Veel muziekliefhebbers hebben wel zo'n album: zo'n album waar je van ondersteboven was en dat je hele leven bij je blijft en het begin markeert van een levenslange liefde voor een bepaalde band. Voor mij is dat "Hemispheres" van Rush. Vandaag 45 jaar geleden kwam het uit. Ik weet het nog goed. Ik luisterde op een Woensdagmiddag van 14:00u tot 15:00u naar een programma van Theo Stokkink waarin hij een uur lang één bepaalde band of artiest centraal stelde. Voor de iets jongeren onder ons die reageren van: "Wat? midden op de dag een uur lang één artiest?!" Jazeker! Dit, en bijvoorbeeld een uur lang hardrock tussen 17:00u en 18:00u, dat gebeurde toen nog gewoon. Dat vonden wij normaal. Toen werd de dienst nog uitgemaakt door muziekliefhebbers. Later namen de zenderbazen en de commercie het over. Maar goed, ik dwaal af... Op zo'n Woensdag stond een Canadese band genaamd "Rush" centraal. Die hadden net een nieuw album uit. Ik had nog nooit over ze

  Dit ontroerende nummer schreef Joe Bonamassa, naar ik begrepen heb, naar aanleiding van een verbroken relatie waar hij heel veel verdriet van heeft gehad maar waar hij sterker uitgekomen is. Maar toen ik het nummer vanmiddag weer eens hoorde betrok ik het ook op mezelf. Niet vanwege een verbroken relatie (in tegendeel, die is alleen maar sterker geworden) maar omdat ik, als gevolg van die hersenbloeding in 2013, dan wel het e.e.a. kwijt geraakt ben maar tóch het gevoel heb op een aantal vlakken sterker te zijn geworden. Ongeveer zoals ik een hele tijd geleden ook al geraakt werd door "What doesn't kill you makes you stronger" (van Vandenberg's Moonkings) Ik vroeg me af of de titel van dit nummer ook zo bedoeld zou kunnen zijn. Dus ging ik dat eens opzoeken op internet en daar kwam ik de volgende uitspraak van Ernest Hemmingway tegen: "the world breaks everyone and afterwards many are strong in the broken places". Ik las op internet de volgende uitleg: &quo

Vandaag 50 jaar geleden werd deze klassieker uitgebracht. Mijns inziens is dit, samen met het "Deep Purple in Rock" en het eerste album van Black Sabbath, de oorsprong van de hardrock. Ik denk dat met name bands als Y&T en Van Halen (en dan niet omdat zanger Sammy Hagar later de zanger van Van Halen zou worden) schatplichtig zijn aan deze band. "Bad Motor Scooter" is het tweede nummer van het album en het is een van mijn favorieten