Gerard's Blog

  In eerste instantie had ik me door de naam van deze band op het verkeerde been laten zetten. Want vanwege die naam verwachtte ik een heel...eh...orkestrale sound met veel bombast maar toen ik éindelijk eens wat van deze band luisterde bleek ik er hélemaal naast te zitten. In plaats van heel orkestraal is het juist vrij ingetogen. En dan die stem. Ik vind het niet eens een uitgesproken mooie stem en ik moest er best aan wennen. Maar tóen ik er eenmaal aan gewend was begon ik 'm verslavend te vinden. Dit nummer "Annie" is wat mij betreft een van de mooiste. Mede door de prachtige melodie

Om zijn wat meer ingetogen kant de ruimte te geven maakt Bruce Soord met enige regelmaat een soloplaat. En sinds Gavin Harrison is toegetreden tot zijn band "The Pineapple Thief" zal die behoefte er zéker zijn.  Begrijp me goed, ik vind Gavin Harrison een geweldige drummer en de platen die TPT met 'm maakte zijn fantastisch, maar het is ook een beetje een soort "Porcupine Tree light" geworden. Ik heb daar niks op tegen hoor, in tegendeel, maar ik ben blij dat we op z'n soloplaten ook die andere kant te horen krijgen. Ook op het onlangs verschenen "Luminiscence" is het weer prijs! Wat een heerlijk album weer. Het is nog véél te vroeg om een favoriet aan te wijzen maar " Stranded Here " zou zéker een kandidaat kunnen zijn. Nu nog een vervolg op "Wisdom of Crowds" en ik ben helemáál tevreden

Het was tijdens mijn Zaterdag- of vakantiewerk in het St. Annaziekenhuis dat iemand mij vroeg welk nummer uit de Top 40 ik nou eigenlijk mooi vond. Dat was nog moeilijk want er stond maar héél weinig in die Top40 waar ik nog enigszins voor warm liep. Ik noemde het nummer "Sing for the Day" van Styx. Niet dat ik dat nou zo héél geweldig vond maar in de doffe ellende die er in die Top 40 stond (tegenwoordig denk ik daar wat genuanceerder over) vond ik het een van de spaarzame lichtpuntjes. 1978 was ook in de tijd dat ik elke week wel een keer in platenzaken rond liep te struinen. Dus dacht ik op een gegeven moment: "ik zal eens luisteren wat dat bandje genaamd "Styx" allemaal nog meer te bieden heeft". Dus luisterde ik in een platenzaak "Pieces of Eight", het album waarop ook "Sing for the Day" staat. Wat een goeie beslissing was dat zeg! Bij de eerste tonen van "The Great White Hope" was het al duidelijk dat die single niet ech

Als je als gezin met 6 schoolgaande kinderen in een rijtjehuis woont ontkom je er niet aan dat meerdere kinderen bij elkaar in één kamer huiswerk dienen te maken. Zo heb ik een tijdlang op één kamer met onze Guus huiswerk gemaakt. Nou ja, daar gingen ze in "Huize Berkers" vanuit, dat wij daar huiswerk zaten te maken. De tijd dat iedereen zich in z'n eigen muzikale cocon kon terugtrekken was nog niet aangebroken dus wij waren veroordeeld tot elkaars muziek. Omdat de stereo installatie die daar stond van mij was was dat in ons geval meestal mijn muziek. Ik heb onze Guus daarover trouwens nooit horen mopperen. Op z'n hoogst heeft hij ooit gezegd dat hij "niet alles even geweldig vond". Maar ik leende regelmatig platen en cassettes van m'n broers en zussen en ik zette ook regelmatig platen van onze Guus op. Bijvoorbeeld "Coup de Grace" van Mink DeVille. Toen eerder vandaag het nummer " Love and Emotion " voorbij kwam zat ik weer even huis