Golden Earrings - Just a little bit of peace in my heart (1968)

-

 


Dit nummer is op single verschenen in 1968. George Kooymans was toen 20. Hij schreef het dus voor of op z'n twintigste. Als je op de tekst let zou je kunnen denken dat het over ouder worden gaat. Dat klinkt misschien raar uit de mond van iemand van 20 maar ik weet nog wel dat ik, toen ík 20 was, mensen van 25 al "oud" vond. Ter vergelijking, in Juni wordt ik 65 maar ik vind tegenwoordig iemand van 70 niét oud. Kortom, die "schaal" verandert door de jaren.

Nu ik als bijna 65 jarige naar dit nummer luister herken ik er ook wat in al zal George het 56 jaar geleden zo niet bedoeld hebben. Namelijk, dat ik naarmate ik ouder wordt steeds meer rust ervaar. Die rust is trouwens ook te wijten aan wat er de laatste 10 jaar met mij gebeurd is. Lichamelijk heb ik dan wel ingeleverd maar mentaal ben ik sterker geworden. Ik kan veel beter het "belangrijke" van het "onbelangrijke" scheiden en weet veel beter hoe en waar ik de rust in mijn hoofd moet halen. Daar zou ik de eerste 54 jaar van mijn leven ook veel plezier van hebben gehad maar het is gegaan zoals het is gegaan.

Hoe dan ook, over dit nummer.
Je kan in het uitgebreide oeuvre van de Earring een aantal "Kooymans" nummers onderscheiden die dan ook door hem gezongen worden. En dat doet hij met volle overtuiging. Dit is zo'n nummer.

Ik heb het even opgezocht. Hij schreef het n.a.v. de verbroken relatie met Melanie Gerritsen (de zus van Earring basssist Rinus). Dat is overigens weer goed gekomen want ze zijn in 1969 getrouwd en nog steeds bij elkaar.

De tekst van het nummer:

The rainbow hides no treasure
Oh believe me it's not true
And there ain't no mixture
That will give you back your youth
No mystic machine that makes the sand turn to gold
Like there ain't no magic word
That holds you back from getting old
I catch a branch
And I break it in my hands
Like you broke my heart
Oh I still can't understand
No mysterious mixture
Can heal the wound you've made
Only time will bring peace to me and
Now I just hate
Oh I'll break up and I give it all up
No more lies, no more rainbow treasures
No more fairytales, no more games for me
It's my life, my life, a pleasure
There's just a little bit of peace in my heart
There's just a little bit of happiness I'll part
I catch a branch
And I break it in my hands
Like you broke my heart
Oh I still can't understand
No mysterious mixture
Can heal the wound you've made
Only time will bring peace to me
And now I just hate
Oh I'll break up and I give it all up
No more lies, no more rainbow treasures
No more fairytales, no more games for me
It's my life, my life, a pleasure
There's just a little bit of peace in my heart
There's just a little bit of happiness I'll part
The time rolls by, the days go by
When will I learn to stop wondering why
Despairing I'm going down on my knees
I'm begging, begging, begging, oh please
There's just a little bit of peace in my heart
There's just a little bit of happiness I'll part

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Herinneringen aan Fanfare St. Nicasius

-
Afbeelding
Op de eerste plaats wil ik graag iedereen feliciteren met het honderdjarig bestaan van Fanfare St. Nicasius. Van die 100 jaar ben ik er 25 jaar lid geweest, van 1969 tot 1994. Voor degenen die zich afvragen "who the fuck is Gerard Berkers?" Als die achternaam je bekend in de oren klinkt: inderdaad: zoon, broer of zwager van.... Mijn vroegste herinnering dateert van voor ik lid was want dat is van toen ik een jaar of 2 of 3 was. Ik mocht toen met ons moeder mee naar een concert van de Fanfare. Toen we door de zaal naar buiten liepen kwamen we langs een tafel waar Sjef Verbeek zat met z'n grote trom naast 'm op de grond. En die vond het wel een goed idee om dat kleine manneke met die grote knuppel tegen die héle grote trom te laten slaan. Nou, dat kleine manneke vond dat ook een héél goed idee al kon hij die knuppel zelfs met twee handen nauwelijks tillen. Nog een volgende herinnering van voor ik zelf bij de Fanfare was, dateert van 1964 tijdens de Brabantse Dag. Het th...
Meer lezen

De balans opmaken

-
Afbeelding
In December wordt veel teruggeblikt. Laat ik eens meedoen en eens proberen om de balans op te maken. Eigenlijk was het - zoals eigenlijk elk jaar - een combinatie van mooie en minder mooie dingen. Ook voor ons. Het was geen makkelijk jaar vanwege een aantal zaken waar ik niet verder op in wil gaan maar ook heel mooie dingen, bijvoorbeeld ons feest van afgelopen Juni. Dat was wel een hoogtepunt want nog niet eens zo heel lang geleden zou ik niet gedacht hebben dat het er ooit nog eens van zou komen. Afijn, dat is anders gelopen. Ik wandel veel en als je wandelt kun je goed nadenken. Dus ik denk de laatste tijd veel na. En de laatste tijd realiseer ik me steeds vaker hoe goed het eigenlijk gaat. 11 jaar geleden dacht ik dat het wel zo'n beetje einde verhaal was. Óók dat is anders gelopen want het gaat véél beter dan ik toen had durven hopen. Sterker nog, er zijn terreinen waarop het misschien wel beter gaat dan voorheen. Én ik realiseerde me dat als iemand vraagt hoe het gaat het ant...
Meer lezen

Mijn 'herkansing' met Bon Scotch

-
Afbeelding
Nadat ik eerder deze week een foto van Bon Scotch van 13 jaar geleden op Facebook geplaatst had besefte ik weer eens hóe gelukkig ik daar toen mee was. Want voordat we met deze band begonnen zat ik in een zeer zware periode. En als klap op de vuurpijl stopte begin 2009 voor mij het spelen in een band. Uiteindelijk vrijwillig maar ik ben er eigenlijk van overtuigd dat als ik niet vrijwillig opgekrast was dat het dan uiteindelijk ónvrijwillig gebeurd zou zijn geweest. Maar goed, zo is het gelopen en  die paar maanden tot en met Augustus, toen ik opgenomen werd, waren de naarste uit mijn leven. Maar in 2010, ik was inmiddels een paar maanden 'nuchter', kwam deze kans voorbij. En zo zat ik, 37 jaar na m'n eerste beginnend bandje wéér in een beginnend bandje. En ik vond het heerlijk. Want óf het gaat lopen en dan is dat mooi, óf het gaat niet lopen en dan is dat niet erg. Maar het ging wél lopen. En hóe! Daar kwam nog bij dat ik éindelijk in staat was om relaxed naar zo'n op...
Meer lezen