Golden Earrings - Just a little bit of peace in my heart (1968)

-

 


Dit nummer is op single verschenen in 1968. George Kooymans was toen 20. Hij schreef het dus voor of op z'n twintigste. Als je op de tekst let zou je kunnen denken dat het over ouder worden gaat. Dat klinkt misschien raar uit de mond van iemand van 20 maar ik weet nog wel dat ik, toen ík 20 was, mensen van 25 al "oud" vond. Ter vergelijking, in Juni wordt ik 65 maar ik vind tegenwoordig iemand van 70 niét oud. Kortom, die "schaal" verandert door de jaren.

Nu ik als bijna 65 jarige naar dit nummer luister herken ik er ook wat in al zal George het 56 jaar geleden zo niet bedoeld hebben. Namelijk, dat ik naarmate ik ouder wordt steeds meer rust ervaar. Die rust is trouwens ook te wijten aan wat er de laatste 10 jaar met mij gebeurd is. Lichamelijk heb ik dan wel ingeleverd maar mentaal ben ik sterker geworden. Ik kan veel beter het "belangrijke" van het "onbelangrijke" scheiden en weet veel beter hoe en waar ik de rust in mijn hoofd moet halen. Daar zou ik de eerste 54 jaar van mijn leven ook veel plezier van hebben gehad maar het is gegaan zoals het is gegaan.

Hoe dan ook, over dit nummer.
Je kan in het uitgebreide oeuvre van de Earring een aantal "Kooymans" nummers onderscheiden die dan ook door hem gezongen worden. En dat doet hij met volle overtuiging. Dit is zo'n nummer.

Ik heb het even opgezocht. Hij schreef het n.a.v. de verbroken relatie met Melanie Gerritsen (de zus van Earring basssist Rinus). Dat is overigens weer goed gekomen want ze zijn in 1969 getrouwd en nog steeds bij elkaar.

De tekst van het nummer:

The rainbow hides no treasure
Oh believe me it's not true
And there ain't no mixture
That will give you back your youth
No mystic machine that makes the sand turn to gold
Like there ain't no magic word
That holds you back from getting old
I catch a branch
And I break it in my hands
Like you broke my heart
Oh I still can't understand
No mysterious mixture
Can heal the wound you've made
Only time will bring peace to me and
Now I just hate
Oh I'll break up and I give it all up
No more lies, no more rainbow treasures
No more fairytales, no more games for me
It's my life, my life, a pleasure
There's just a little bit of peace in my heart
There's just a little bit of happiness I'll part
I catch a branch
And I break it in my hands
Like you broke my heart
Oh I still can't understand
No mysterious mixture
Can heal the wound you've made
Only time will bring peace to me
And now I just hate
Oh I'll break up and I give it all up
No more lies, no more rainbow treasures
No more fairytales, no more games for me
It's my life, my life, a pleasure
There's just a little bit of peace in my heart
There's just a little bit of happiness I'll part
The time rolls by, the days go by
When will I learn to stop wondering why
Despairing I'm going down on my knees
I'm begging, begging, begging, oh please
There's just a little bit of peace in my heart
There's just a little bit of happiness I'll part

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

10 jaar in de verlenging

-
Afbeelding
Vandaag is het alweer 10 jaar geleden dat ik jn een Tilburgs ziekenhuis wakker werd met een slangetje in mijn hoofd en als eerste onze Guus zag die me vertelde dat ik een hersenbloeding had gehad.  Ik heb begrepen dat het kantje boord was maar inmiddels zijn we 10 jaar verder en ben ik er nog. Sindsdien zie ik elke dag dat ik er nog ben als "in de verlenging". En vandaag duurt die verlenging alweer 10 jaar. De eerste twee jaar stonden in het teken van revalideren. Eerst intern bij Huize Padua in Boekel en later extern bij Blixembosch in Eindhoven. Maar toen dat was afgerond was ik er nog niet. Sterker nog, ik heb vaak het idee dat het toen pas begón. Want hoe nu verder? Toen moest ik het allemaal zelf uitvogelen. Dacht ik... Dus dat heb ik gedaan, met ondersteuning van Henriëtte en van de Huisarts en praktijkondersteuner. Ik ben o.a. begonnen met een paar autorijlessen en ging het traject om goedkeuring te krijgen om weer te mogen rijden in. Ik begon aan een reintegratietraje
Meer lezen

Eerste werkdag, tegenwoordig en vroeger

-
Afbeelding
Vandaag was m'n eerste werkdag na de vakantie. Dan zul je misschien denken: "Nou en?" Die vraag lijkt mij volkomen terecht want zó bijzonder is dat nou ook weer niet. En dat ís het de laatste 14 jaar voor mij ook niet. Maar daarvoor wel degelijk. Toen begon ik de laatste Vrijdag voor de vakantie - zoals zovelen - met indrinken. Alleen ging ik dan gedurende heel de vakantie door met drinken. En dan bleef het meestal echt niet bij bier. Tegen het einde van de vakantie begon me dat dan danig op te breken. Niet alleen lichamelijk maar ook mentaal. Dan begon in de tweede helft van de laatste vakantieweek - zeg maar vanaf Donderdag - al het idee door te dringen dat het weer bijna voorbij was en ik er weer aan zou moeten geloven. En op de laatste Zondag voelde ik me dan meestal zwaar klote. Afijn, dat is vervelend. Maar dit bleef zich niet beperken tot vakanties want op een gegeven moment begon ik hier élk weekeinde last van te krijgen. Zo ongeveer vanaf Zondagmiddag  begon het
Meer lezen

Herinneringen aan Fanfare St. Nicasius

-
Afbeelding
Op de eerste plaats wil ik graag iedereen feliciteren met het honderdjarig bestaan van Fanfare St. Nicasius. Van die 100 jaar ben ik er 25 jaar lid geweest, van 1969 tot 1994. Voor degenen die zich afvragen "who the fuck is Gerard Berkers?" Als die achternaam je bekend in de oren klinkt: inderdaad: zoon, broer of zwager van.... Mijn vroegste herinnering dateert van voor ik lid was want dat is van toen ik een jaar of 2 of 3 was. Ik mocht toen met ons moeder mee naar een concert van de Fanfare. Toen we door de zaal naar buiten liepen kwamen we langs een tafel waar Sjef Verbeek zat met z'n grote trom naast 'm op de grond. En die vond het wel een goed idee om dat kleine manneke met die grote knuppel tegen die héle grote trom te laten slaan. Nou, dat kleine manneke vond dat ook een héél goed idee al kon hij die knuppel zelfs met twee handen nauwelijks tillen. Nog een volgende herinnering van voor ik zelf bij de Fanfare was, dateert van 1964 tijdens de Brabantse Dag. Het th
Meer lezen