De roltrappen van de HEMA

Momenteel wordt het pand waar voorheen de HEMA in Asten gevestigd was gesloopt. Afgelopen week toen ik er voorbij kwam zag ik waar die winkel was alleen maar puin. Maar de roltrappen stonden er nog (die zijn inmiddels trouwens ook weg).

Dat vond ik een behoorlijk onwerkelijke aanblik, die roltrappen, fier overeind tussen al dat puin. Bovendien maakte het wat bij mij los want die roltrappen hebben een niet onbelangrijke rol gespeeld bij mijn revalidatie.

Hoe zit dat?

Één van de onderdelen van die revalidatie was het weer leren lopen. En dáár weer een onderdeel van was het trap lopen. 

Afijn, dat had ik op een gegeven moment onder de knie al was (en is) het naar beneden lopen op een trap best een opgave. Een stuk moeilijker dan naar boven in ieder geval. Maar goed, voetje voor voetje en langzaam op mijn eigen tempo en goed vast houdend is het goed te doen.

Alleen, een roltrap heeft z'n eigen tempo. Als je er eenmaal op staat is het heel goed te doen maar het op die trap stappen, vooral naar beneden, vind ik...eh...best ingewikkeld. Maar daar kwam ik pas achter toen mijn revalidatie al lang afgesloten was dus dat moest ik zelf oplossen. En die oplossing zat 'm in de roltrappen van de HEMA, op zo'n 700 meter van ons huis af. Op die roltrappen ben ik het "roltrap lopen" gaan oefenen. Naar boven, weer naar beneden, weer naar boven...etc

Misschien hebben ze zich wel afgevraagd wat die volwassen man bezielde die als een klein kind die roltrappen op en neer ging. Het kan me weinig schelen. Ik heb er baat bij gehad. Die roltrappen zijn een onderdeel van mijn herstelproces geworden. En nu zijn ze weg. Het doet toch een beetje pijn.

Trouwens, de roltrap op de foto is niet van de HEMA, niet de onze in ieder geval, maar een van internet geplukt plaatje.