Madrugada - Chimes at Midnight (2022)

 

Een Noorse band met een Spaanse naam. Zo héél uniek is dat niet want je hebt ook nog de band Gazpacho, maar het maakt nogal een verschil of je jezelf noemt naar een soort soep die koud geserveerd wordt of naar het ochtendgloren. Maar goed, "what's in a name?"

Ik ken deze plaat al een tijdje maar ik had wat tijd nodig om eraan te wennen. Twee jaar ongeveer. Maar in middels bén ik eraan gewend en ben ik 'om'. Vooral dat 'donkerbruine' stemgeluid vind ik heerlijk. Maar ook die ingetogen sfeer. Ik weet niet of dat met de Noorse volksaard te maken heeft. Het aantal Noren dat ik persoonlijk ken is op één hand te tellen en dat zijn nou niet bepaald ingetogen types. Dat zijn echte feesttypes en de muziek van Madrugada is nou niet bepaald geschikt voor op een feest. Tenzij je je gasten naar huis wil jagen natuurlijk.

Ik zou verder ook niet weten hoe ik de muziek moet omschrijven maar het nummer dat ik hier geplaatst heb is redelijk representatief.

Reacties

Populaire posts van deze blog

10 jaar in de verlenging

Eerste werkdag, tegenwoordig en vroeger

Herinneringen aan Fanfare St. Nicasius