Gerard's Blog

In  mijn vorige post over vroege muzikale herinneringen had ik het over onze oppas Mieke die als ze bij ons was altijd aan de radio draaide tot er muziek van haar gading was. En dit nummer, óók uit 1967, was een van haar lievelingsliedjes. Als dat op de radio was zette ze die altijd harder en zong ze mee en werden wij opgedragen om stil te zijn. Ik had daar trouwens geen enkele moeite mee want ik vond het ook heel mooi al snapte ik helemáál niet waar het over ging. Ik wist niet dat San Fransisco een stad is en dat daar mensen met bloemen in hun haar dan heen gingen en dat die mensen "hippies" genoemd werden wist ik ook niet. Wij hadden toen nog geen TV en kranten las ik nog niet dus ik wist helemaal niks van die 'Flower Power', dat kwam later pas. Maar dat het iets moois was had ik wel degelijk in de gaten, daarvoor hoefde ik alleen maar te kijken en luisteren hoe Mieke dit mee liep te zingen. En dat gevoel roept het nog steeds op.

Een van mijn eerste herinneringen aan een popmuziek liedje dat is blijven hangen is waarschijnlijk dit plaatje van Manfred Mann geweest. Wanneer dat precies geweest is weet ik niet meer precies maar het werd een hit in Mei/Juni 1967 dus rond die tijd zal het geweest zijn. Toen was ik nog nét 7 jaar. En de radio stond bij ons dan wel veel aan maar die stond eigenlijk zelden of nooit op een piratenzender (eigenlijk alleen als onze vaste oppas Mieke, die toen een jaar of 16 was, bij ons was en dan altijd aan de radio draaide) en Hilversum 3 bestond nog niet dus héél veel popmuziek hoorden wij niet maar dit was zo'n plaatje waar ik niet omheen kon. Waarschijnlijk omdat ik dat liedje, zonder dat ik een woord Engels sprak, tóch dacht te begrijpen en mee kon zingen. En 58 jaar later roept het nog steeds herinneringen op aan de radio die aan stond in die grote keuken in Schoolstraat 60 te Heeze