Gram Parsons - Grevious Angel (1974)

Een voordeel van ouder worden is dat je muziek waar je vroeger met een grote boog omheen liep nu wél gaat waarderen. Bijvoorbeeld countryrock. Tenminste: dat wat The Eagles ons op hun eerste platen voorschotelden als 'country rock' kon ik nog wel waarderen maar bij waar bijvoorbeeld The Byrds in hun latere fase mee aankwamen haakte ik toch echt af. Hoofd "schuldige" daaraan was volgens mij Gram Parsons, dus om wat die ons in zijn korte solo carrière voorschotelde liep ik met een grote boog heen. Ook omdat dat in samenwerking met ene Emmylou Harris was. Gatverdamme! Maar toen ik laatst een classic rock zender op had staan en er een nummer van zijn tweede album voorbij kwam was ik prettig verrast. Schijnbaar luistert iemand van 66 heel anders naar muziek dan een tiener of twintiger die nog alles moet (moet? mag!) gaan ontdekken.

Én ik heb weer wat bijgeleerd. Ik wist bijvoorbeeld al wel dat "Love Hurts", bekend geworden door die hit van Nazareth, origineel een nummer van The Everly Brothers is, maar het bleek dat Gram Parsons er ook een hele mooie versie van heeft opgeleverd. Dat komt mede door de medewerking van - jawel! - Emmylou Harris, waar ik destijds zo ongeveer van walgde. Zo zie je maar....

Reacties

Populaire posts van deze blog

1978, het jaar met de grootste "albumfavorieten dichtheid" voor mij.

De roltrappen van de HEMA

Het verhaal van deze foto van 15 jaar geleden