Mijn kennismaking met Iron Maiden (1980)

-

Rond 1980 was er de opkomst van de Heavy Metal. Vooral in Engeland met de "New Wave of British Heavy Metal", maar ook in Amerika werd op dat gebied aan de weg getimmerd.

Voor ons was het een opwindende tijd. Wij gingen elke 3 weken LP's lenen bij "Keereweerom" van Sjef Wiersma in Oostelbeers. Sjef was voor álle muziek die z'n klanten graag zouden horen in. Dus ook voor Hardrock en Heavy Metal. Als je binnen kwam liep je gelijk middenin de ruimte (Brabants: "midden in d'n herd") tegen een bak met hardrock en metal aan. Volgens mij zat daar altijd het nieuwste van het nieuwste in. En als er eens een keer iets niét inzat en we vroegen Sjef erom dan zat het er drie weken later wel in. Wij begonnen dus altijd die bak van voor naar achter door te werken. En dan leenden/huurden we ieder 5 of 6 LP's die we ergens halverwege die drie weken met elkaar ruilden.

In die tijd kwamen er regelmatig verzamel LP's met nieuwe bands uit. De bekendste op metal gebied was "Metal Massacre". Ik denk dat ik die allemaal wel een keer thuis heb gehad. Iets minder bekend was "Metal for Muthas" (tot op de dag van vandaag vraag ik me trouwens af wat "Muthas" in 's hemelsnaam te betekenen heeft). Die ging dus ook mee naar Heeze en Someren.

Wat mij meteen opviel was dat er één band op stond met maar liefst twéé nummers. Dat was Iron Maiden. En ik dacht: "dat moet dan wel een heel bijzondere band zijn".

En óf dat een bijzondere band was! Iron Maiden stak er met kop en schouders bovenuit. Waar de overige bands een soort metal speelden die - hoe goed ook - niet meer was dan hardrock zoals het al jaren gespeeld werd maar dan heavier, klonk Iron Maiden echt hélemaal anders dan we gewend waren. Vanaf het begin vond ik ze volkomen uniek en ik viel er als een blok voor.

Afijn, inmiddels zijn we 43 jaar verder en weten we hoe het met Iron Maiden verder gelopen is. Ze werden groot, groter, grootst en bestaan nog steeds, als één van de weinige op de betreffende verzamel LP. Oké, "Angelwitch" en "Praying Mantis" doen ook nog (of weer?) van zich spreken maar dan toch enigszins in de marge.

Saillant detail: Bruce Dickinson, sinds het derde album "Number of the Beast" uit 1983  zanger van de band, staat er ook op met z'n toenmalige band Samson


Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

10 jaar in de verlenging

-
Afbeelding
Vandaag is het alweer 10 jaar geleden dat ik jn een Tilburgs ziekenhuis wakker werd met een slangetje in mijn hoofd en als eerste onze Guus zag die me vertelde dat ik een hersenbloeding had gehad.  Ik heb begrepen dat het kantje boord was maar inmiddels zijn we 10 jaar verder en ben ik er nog. Sindsdien zie ik elke dag dat ik er nog ben als "in de verlenging". En vandaag duurt die verlenging alweer 10 jaar. De eerste twee jaar stonden in het teken van revalideren. Eerst intern bij Huize Padua in Boekel en later extern bij Blixembosch in Eindhoven. Maar toen dat was afgerond was ik er nog niet. Sterker nog, ik heb vaak het idee dat het toen pas begón. Want hoe nu verder? Toen moest ik het allemaal zelf uitvogelen. Dacht ik... Dus dat heb ik gedaan, met ondersteuning van Henriëtte en van de Huisarts en praktijkondersteuner. Ik ben o.a. begonnen met een paar autorijlessen en ging het traject om goedkeuring te krijgen om weer te mogen rijden in. Ik begon aan een reintegratietraje
Meer lezen

Eerste werkdag, tegenwoordig en vroeger

-
Afbeelding
Vandaag was m'n eerste werkdag na de vakantie. Dan zul je misschien denken: "Nou en?" Die vraag lijkt mij volkomen terecht want zó bijzonder is dat nou ook weer niet. En dat ís het de laatste 14 jaar voor mij ook niet. Maar daarvoor wel degelijk. Toen begon ik de laatste Vrijdag voor de vakantie - zoals zovelen - met indrinken. Alleen ging ik dan gedurende heel de vakantie door met drinken. En dan bleef het meestal echt niet bij bier. Tegen het einde van de vakantie begon me dat dan danig op te breken. Niet alleen lichamelijk maar ook mentaal. Dan begon in de tweede helft van de laatste vakantieweek - zeg maar vanaf Donderdag - al het idee door te dringen dat het weer bijna voorbij was en ik er weer aan zou moeten geloven. En op de laatste Zondag voelde ik me dan meestal zwaar klote. Afijn, dat is vervelend. Maar dit bleef zich niet beperken tot vakanties want op een gegeven moment begon ik hier élk weekeinde last van te krijgen. Zo ongeveer vanaf Zondagmiddag  begon het
Meer lezen

Herinneringen aan Fanfare St. Nicasius

-
Afbeelding
Op de eerste plaats wil ik graag iedereen feliciteren met het honderdjarig bestaan van Fanfare St. Nicasius. Van die 100 jaar ben ik er 25 jaar lid geweest, van 1969 tot 1994. Voor degenen die zich afvragen "who the fuck is Gerard Berkers?" Als die achternaam je bekend in de oren klinkt: inderdaad: zoon, broer of zwager van.... Mijn vroegste herinnering dateert van voor ik lid was want dat is van toen ik een jaar of 2 of 3 was. Ik mocht toen met ons moeder mee naar een concert van de Fanfare. Toen we door de zaal naar buiten liepen kwamen we langs een tafel waar Sjef Verbeek zat met z'n grote trom naast 'm op de grond. En die vond het wel een goed idee om dat kleine manneke met die grote knuppel tegen die héle grote trom te laten slaan. Nou, dat kleine manneke vond dat ook een héél goed idee al kon hij die knuppel zelfs met twee handen nauwelijks tillen. Nog een volgende herinnering van voor ik zelf bij de Fanfare was, dateert van 1964 tijdens de Brabantse Dag. Het th
Meer lezen