2013 - 2023...en verder...

December is bij uitstek een maand waarin terug wordt gekeken. Ook door mij.

Maar deze December kijk ik niet alleen terug op het bijna afgelopen jaar maar op de afgelopen 10 jaar want zolang is het dit jaar geleden dat ik getroffen werd door een hersenbloeding en álles anders werd.

In het begin dacht ik dat dit het einde was. Toen ik daarna door kreeg dat ik het wel zou overleven dacht ik dat het in ieder geval een einde aan een "leuk" leven zou zijn. Maar dat bleek niet zo te zijn. Daar heb ik wel jaren voor nodig gehad om daar achter te komen. Ik ga dat proces niet weer beschrijven. Op de eerste plaats heb ik het daar al vaak genoeg over gehad en op de tweede plaats is dat proces nog in volle gang.

Maar ergens rond December 2013 was er een omslagpunt. Dat omslagpunt werd geïllustreerd door het feit dat mijn toenmalige begeleider bij Huize Padua mij "goed genoeg" vond om de feestdagen thuis door te brengen. Ik geef je op een briefje dat ik daar een maand eerder écht nog niet aan toe was.

En dus kwam op 23 December Henriëtte me in Boekel ophalen voor een dikke week thuis. De dag erop zou ik dus bij de schoonfamilie aan kunnen schuiven. Ik had er ontzettende zin in en tegelijkertijd zag ik er tegenop. Dat laatste kan ik me nu trouwens nauwelijks meer voorstellen. Maar als ik Zondagavond weer bij de schoonfamilie zit zal Kerstavond 2013 zéker in gedachten weer voorbij komen.

December is ook een maand om vooruit te kijken. Ook door mij. Ik ben van plan om op de huidige voet verder te gaan en plannen te blijven maken. Alleen kijk ik niet té ver vooruit. 

Ik ben benieuwd wat er in 2024 op m'n pad komt.

Reacties

Populaire posts van deze blog

10 jaar in de verlenging

Eerste werkdag, tegenwoordig en vroeger

Herinneringen aan Fanfare St. Nicasius