Nadat ik net twee albums op Facebook plaatste die uitkwamen op 10 Februari 1978 kwam ik op het idee om eens te kijken in mijn muziek bibliotheek welke albums daarin er allemaal nog meer uit 1978 komen. Ik dacht wel dat het veel zou zijn, maar zóveel? En zoveel daarvan behoren ook nog eens nóg steeds tot mijn favorieten aller tijden. Nou viel wel te verwachten dat de "albumfavorieten dichtheid" het grootst zou zijn in de laatste paar jaar van de jaren '70 en de eerste paar jaar van de jaren '80 maar toen ik dat lijstje zag dacht ik toch wel te kunnen concluderen dat het zwaartepunt van mijn "albumfavorieten dichtheid" in 1978 ligt. Hieronder een lijstje. Dat zijn niet eens álle albums uit 1978 die ik nog steeds mooi vind maar de albums die ik nog steeds tot mijn "favorieten aller tijden" reken. Daarbij moet ik wel opmerken dat ik al die albums ook rond die tijd heb leren kennen, op dat live album van Little Feat na, dat ik pas enkele jaren ken. Kun...
Momenteel wordt het pand waar voorheen de HEMA in Asten gevestigd was gesloopt. Afgelopen week toen ik er voorbij kwam zag ik waar die winkel was alleen maar puin. Maar de roltrappen stonden er nog (die zijn inmiddels trouwens ook weg). Dat vond ik een behoorlijk onwerkelijke aanblik, die roltrappen, fier overeind tussen al dat puin. Bovendien maakte het wat bij mij los want die roltrappen hebben een niet onbelangrijke rol gespeeld bij mijn revalidatie. Hoe zit dat? Één van de onderdelen van die revalidatie was het weer leren lopen. En dáár weer een onderdeel van was het trap lopen. Afijn, dat had ik op een gegeven moment onder de knie al was (en is) het naar beneden lopen op een trap best een opgave. Een stuk moeilijker dan naar boven in ieder geval. Maar goed, voetje voor voetje en langzaam op mijn eigen tempo en goed vast houdend is het goed te doen. Alleen, een roltrap heeft z'n eigen tempo. Als je er eenmaal op staat is het heel goed te doen maar het op die trap stappen, voor...
Gisteren ging het over The Pineapple Thief. O.a. over favoriete nummers. Mijn favoriete nummer is dit nummer maar dat is niet alléén omdat ik het zo'n mooi nummer vind. Dat komt ook omdat het nummer mij toen ik het voor het eerst hoorde zo ontzettend raakte. En nog steeds raakt trouwens. Het was in 2016. Mijn dossier bij de revalidatieinstelling waar ik na mijn opname in Huize Padua te Boekel een klein jaar poliklinisch heb gerevalideerd, was net het jaar daarvoor gesloten, en ik moest het verder zelf zien uit te zoeken. Dat viel niet mee. Gedurende die revalidatie was mij wel duidelijk geworden dat een aantal zaken die voor mij belangrijk waren niet meer mogelijk zouden zijn. En vervangers daarvoor - voor zover die er al waren - had ik nog niet echt. En toen kwam The Pineaple Thief met "Your Wilderness" met daarop het nummer "No Man's Land". Niemandsland dus. Op de eerste plaats een prachtig melancholiek nummer. En wat en hoe precies weet ik ook niet maar ...
Reacties
Een reactie posten