The Rods - Rattle the Cage (2024)

-



De oudjes doen het nog goed. Vorig jaar leverden oudgedienden Metallica en Metal Church al verrassend goede albums af en nu is er een nieuw album van The Rods. The Rods waren er in de jaren '80 ook al bij. David "Rock" Feinstein richtte de band in 1980 op. Hij zat toen al een paar jaar zonder band nadat ene Ritchie Blackmore zijn toenmalige band "Elf", waar hij samen met z'n neef Ronnie James Dio deel van uit maakte, leeg trok om "Ritchie Blackmore's Rainbow" op te richten.

"The Rods" was wel heel andere koek dan "Elf", wat meer een bluesrock band was. "The Rods" daarentegen richtten zich op de heavy metal sound die toen heel erg in zwang raakte. Van dat pad zijn ze sindsdien eigenlijk niet meer afgeweken. Ook niet op dit net verschenen nieuwe album. Niks nieuws onder de zon dus: de nummer hadden zó op de platen uit de jaren '80 gepast. Maar ik vind het wel een heel lekker album. Je kan aan de zang wel horen dat er inmiddels 40 jaar verstreken zijn en de heren de jongsten niet meer zijn. Maar ach...40 jaar geleden was die zang al niet opzienbarend maar goed genoeg en dat is nog steeds het geval, vooral tijdens de samenzang. Maar luister naar de opener "Now and Forever" waar de energie vanaf spat. En waarbij ik bij de eerste maten dacht: gaan ze nou hun "White Honey" cover "Nothing going on in the city" van hun debuutalbum uit 1981 dunnetjes overdoen? 

Wat achtergrond informatie: "White Honey" was destijds de band van "Stampei" presentatrice Hanneke Kappen die beweerde dat ze nooit haar eigen band draaide. Nee, dat klopt, maar die cover van The Rods kwam wél regelmatig voorbij. Maar goed, wat heeft dat met dit album te maken? Niks eigenlijk, sorry!


Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Herinneringen aan Fanfare St. Nicasius

-
Afbeelding
Op de eerste plaats wil ik graag iedereen feliciteren met het honderdjarig bestaan van Fanfare St. Nicasius. Van die 100 jaar ben ik er 25 jaar lid geweest, van 1969 tot 1994. Voor degenen die zich afvragen "who the fuck is Gerard Berkers?" Als die achternaam je bekend in de oren klinkt: inderdaad: zoon, broer of zwager van.... Mijn vroegste herinnering dateert van voor ik lid was want dat is van toen ik een jaar of 2 of 3 was. Ik mocht toen met ons moeder mee naar een concert van de Fanfare. Toen we door de zaal naar buiten liepen kwamen we langs een tafel waar Sjef Verbeek zat met z'n grote trom naast 'm op de grond. En die vond het wel een goed idee om dat kleine manneke met die grote knuppel tegen die héle grote trom te laten slaan. Nou, dat kleine manneke vond dat ook een héél goed idee al kon hij die knuppel zelfs met twee handen nauwelijks tillen. Nog een volgende herinnering van voor ik zelf bij de Fanfare was, dateert van 1964 tijdens de Brabantse Dag. Het th...
Meer lezen

De balans opmaken

-
Afbeelding
In December wordt veel teruggeblikt. Laat ik eens meedoen en eens proberen om de balans op te maken. Eigenlijk was het - zoals eigenlijk elk jaar - een combinatie van mooie en minder mooie dingen. Ook voor ons. Het was geen makkelijk jaar vanwege een aantal zaken waar ik niet verder op in wil gaan maar ook heel mooie dingen, bijvoorbeeld ons feest van afgelopen Juni. Dat was wel een hoogtepunt want nog niet eens zo heel lang geleden zou ik niet gedacht hebben dat het er ooit nog eens van zou komen. Afijn, dat is anders gelopen. Ik wandel veel en als je wandelt kun je goed nadenken. Dus ik denk de laatste tijd veel na. En de laatste tijd realiseer ik me steeds vaker hoe goed het eigenlijk gaat. 11 jaar geleden dacht ik dat het wel zo'n beetje einde verhaal was. Óók dat is anders gelopen want het gaat véél beter dan ik toen had durven hopen. Sterker nog, er zijn terreinen waarop het misschien wel beter gaat dan voorheen. Én ik realiseerde me dat als iemand vraagt hoe het gaat het ant...
Meer lezen

Mijn 'herkansing' met Bon Scotch

-
Afbeelding
Nadat ik eerder deze week een foto van Bon Scotch van 13 jaar geleden op Facebook geplaatst had besefte ik weer eens hóe gelukkig ik daar toen mee was. Want voordat we met deze band begonnen zat ik in een zeer zware periode. En als klap op de vuurpijl stopte begin 2009 voor mij het spelen in een band. Uiteindelijk vrijwillig maar ik ben er eigenlijk van overtuigd dat als ik niet vrijwillig opgekrast was dat het dan uiteindelijk ónvrijwillig gebeurd zou zijn geweest. Maar goed, zo is het gelopen en  die paar maanden tot en met Augustus, toen ik opgenomen werd, waren de naarste uit mijn leven. Maar in 2010, ik was inmiddels een paar maanden 'nuchter', kwam deze kans voorbij. En zo zat ik, 37 jaar na m'n eerste beginnend bandje wéér in een beginnend bandje. En ik vond het heerlijk. Want óf het gaat lopen en dan is dat mooi, óf het gaat niet lopen en dan is dat niet erg. Maar het ging wél lopen. En hóe! Daar kwam nog bij dat ik éindelijk in staat was om relaxed naar zo'n op...
Meer lezen