The Rods - Rattle the Cage (2024)

-



De oudjes doen het nog goed. Vorig jaar leverden oudgedienden Metallica en Metal Church al verrassend goede albums af en nu is er een nieuw album van The Rods. The Rods waren er in de jaren '80 ook al bij. David "Rock" Feinstein richtte de band in 1980 op. Hij zat toen al een paar jaar zonder band nadat ene Ritchie Blackmore zijn toenmalige band "Elf", waar hij samen met z'n neef Ronnie James Dio deel van uit maakte, leeg trok om "Ritchie Blackmore's Rainbow" op te richten.

"The Rods" was wel heel andere koek dan "Elf", wat meer een bluesrock band was. "The Rods" daarentegen richtten zich op de heavy metal sound die toen heel erg in zwang raakte. Van dat pad zijn ze sindsdien eigenlijk niet meer afgeweken. Ook niet op dit net verschenen nieuwe album. Niks nieuws onder de zon dus: de nummer hadden zó op de platen uit de jaren '80 gepast. Maar ik vind het wel een heel lekker album. Je kan aan de zang wel horen dat er inmiddels 40 jaar verstreken zijn en de heren de jongsten niet meer zijn. Maar ach...40 jaar geleden was die zang al niet opzienbarend maar goed genoeg en dat is nog steeds het geval, vooral tijdens de samenzang. Maar luister naar de opener "Now and Forever" waar de energie vanaf spat. En waarbij ik bij de eerste maten dacht: gaan ze nou hun "White Honey" cover "Nothing going on in the city" van hun debuutalbum uit 1981 dunnetjes overdoen? 

Wat achtergrond informatie: "White Honey" was destijds de band van "Stampei" presentatrice Hanneke Kappen die beweerde dat ze nooit haar eigen band draaide. Nee, dat klopt, maar die cover van The Rods kwam wél regelmatig voorbij. Maar goed, wat heeft dat met dit album te maken? Niks eigenlijk, sorry!


Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

10 jaar in de verlenging

-
Afbeelding
Vandaag is het alweer 10 jaar geleden dat ik jn een Tilburgs ziekenhuis wakker werd met een slangetje in mijn hoofd en als eerste onze Guus zag die me vertelde dat ik een hersenbloeding had gehad.  Ik heb begrepen dat het kantje boord was maar inmiddels zijn we 10 jaar verder en ben ik er nog. Sindsdien zie ik elke dag dat ik er nog ben als "in de verlenging". En vandaag duurt die verlenging alweer 10 jaar. De eerste twee jaar stonden in het teken van revalideren. Eerst intern bij Huize Padua in Boekel en later extern bij Blixembosch in Eindhoven. Maar toen dat was afgerond was ik er nog niet. Sterker nog, ik heb vaak het idee dat het toen pas begón. Want hoe nu verder? Toen moest ik het allemaal zelf uitvogelen. Dacht ik... Dus dat heb ik gedaan, met ondersteuning van Henriëtte en van de Huisarts en praktijkondersteuner. Ik ben o.a. begonnen met een paar autorijlessen en ging het traject om goedkeuring te krijgen om weer te mogen rijden in. Ik begon aan een reintegratietraje
Meer lezen

Eerste werkdag, tegenwoordig en vroeger

-
Afbeelding
Vandaag was m'n eerste werkdag na de vakantie. Dan zul je misschien denken: "Nou en?" Die vraag lijkt mij volkomen terecht want zó bijzonder is dat nou ook weer niet. En dat ís het de laatste 14 jaar voor mij ook niet. Maar daarvoor wel degelijk. Toen begon ik de laatste Vrijdag voor de vakantie - zoals zovelen - met indrinken. Alleen ging ik dan gedurende heel de vakantie door met drinken. En dan bleef het meestal echt niet bij bier. Tegen het einde van de vakantie begon me dat dan danig op te breken. Niet alleen lichamelijk maar ook mentaal. Dan begon in de tweede helft van de laatste vakantieweek - zeg maar vanaf Donderdag - al het idee door te dringen dat het weer bijna voorbij was en ik er weer aan zou moeten geloven. En op de laatste Zondag voelde ik me dan meestal zwaar klote. Afijn, dat is vervelend. Maar dit bleef zich niet beperken tot vakanties want op een gegeven moment begon ik hier élk weekeinde last van te krijgen. Zo ongeveer vanaf Zondagmiddag  begon het
Meer lezen

Herinneringen aan Fanfare St. Nicasius

-
Afbeelding
Op de eerste plaats wil ik graag iedereen feliciteren met het honderdjarig bestaan van Fanfare St. Nicasius. Van die 100 jaar ben ik er 25 jaar lid geweest, van 1969 tot 1994. Voor degenen die zich afvragen "who the fuck is Gerard Berkers?" Als die achternaam je bekend in de oren klinkt: inderdaad: zoon, broer of zwager van.... Mijn vroegste herinnering dateert van voor ik lid was want dat is van toen ik een jaar of 2 of 3 was. Ik mocht toen met ons moeder mee naar een concert van de Fanfare. Toen we door de zaal naar buiten liepen kwamen we langs een tafel waar Sjef Verbeek zat met z'n grote trom naast 'm op de grond. En die vond het wel een goed idee om dat kleine manneke met die grote knuppel tegen die héle grote trom te laten slaan. Nou, dat kleine manneke vond dat ook een héél goed idee al kon hij die knuppel zelfs met twee handen nauwelijks tillen. Nog een volgende herinnering van voor ik zelf bij de Fanfare was, dateert van 1964 tijdens de Brabantse Dag. Het th
Meer lezen