Mijn 'herkansing' met Bon Scotch

Nadat ik eerder deze week een foto van Bon Scotch van 13 jaar geleden op Facebook geplaatst had besefte ik weer eens hóe gelukkig ik daar toen mee was. Want voordat we met deze band begonnen zat ik in een zeer zware periode. En als klap op de vuurpijl stopte begin 2009 voor mij het spelen in een band. Uiteindelijk vrijwillig maar ik ben er eigenlijk van overtuigd dat als ik niet vrijwillig opgekrast was dat het dan uiteindelijk ónvrijwillig gebeurd zou zijn geweest. Maar goed, zo is het gelopen en  die paar maanden tot en met Augustus, toen ik opgenomen werd, waren de naarste uit mijn leven.

Maar in 2010, ik was inmiddels een paar maanden 'nuchter', kwam deze kans voorbij. En zo zat ik, 37 jaar na m'n eerste beginnend bandje wéér in een beginnend bandje. En ik vond het heerlijk. Want óf het gaat lopen en dan is dat mooi, óf het gaat niet lopen en dan is dat niet erg. Maar het ging wél lopen. En hóe!

Daar kwam nog bij dat ik éindelijk in staat was om relaxed naar zo'n optreden toe te leven. Dat is iets wat mij in ál die jaren niet gelukt was. 
Op de een of andere manier heb ik die ruim 3 jaar dat ik met Bon Scotch heb gespeeld gezien als een soort herkansing. Ik denk ook dat ik daar héél veel positieve energie aan heb overgehouden die ik tijdens de revalidatie na mijn hersenbloeding goed heb kunnen gebruiken. En daaraan, én aan het feit dat ik er redelijk goed uit ben gekomen, ontleen ik nu nog elke dag energie.

Overigens, de foto is van 30 April 2012 tijdens Koninginnedag (dat hadden we toen nog) in Bakel

Reacties

Populaire posts van deze blog

Herinneringen aan Fanfare St. Nicasius

Heb je plezier in het leven?

Laat dat kabinet met de PVV er nu maar snel komen