Klaus Doldinger - Constellation (1983)


Klaus Doldinger - ik noem hem tegenwoordig de Duitse Jean Michel Jarre - leerde ik kennen toen ik op een Donderdagavond de "LP show" van Wim van Putten op de radio aan had staan. Toen kwam er een nummer van dit album voorbij: synthesizer klanken, maar dan meer in de stijl van Jean Michel Jarre dan van bijvoorbeeld Kraftwerk, Klaus Schulze of Tangerine Dream, om maar wat Duitse synthesizer pioniers te noemen. Dus geen lange breed uitgesponnen 'New Age achtige' (en volgens mij saaie) klanktapijten zoals Schulze, minimalistische klanken zoals Kraftwerk of geëxperimenteer zoals Tangerine Dream. Alhoewel, in 1983 was een heel album volspelen met alleen synthesizers per definitie experimenteel.

Maar goed...Behapbare brokken muziek en makkelijk in het gehoor liggende melodieën ("critici" zouden het 'deuntjes' noemen) à la "Equinox" en "Oxygene" van Jarre. 

Ik vond het heerlijk maar ik had niet onthouden wie de artiest was. Tegenwoordig zoek je dan op internet de playlist op maar destijds was je dan gedwongen om een brief of kaartje te schrijven en op de post te doen en moest je maar hopen dat je een antwoord kreeg waar je ook nog wat aan had. Dus dat deed ik en ik kréég antwoord. Maar vervolgens kon ik het album nergens vinden. Maar ik heb het altijd onthouden. Bovendien was Klaus Doldinger inmiddels iéts bekender geworden als degene die de muziek verzorgde voor de film "Das Boot". En toen ik eenmaal Spotify en Apple Music en aanverwanten tot mijn beschikking had kon ik "Constellation" ook vinden. Hoera!!!

Even over dat programma van Wim van Putten: 1983 was nog de tijd dat de radio nog niet door horizontale programmering, commercie en "zenderprofielen" verworden was tot de huidige eenheidsworst. Élke door de weekse dag had z'n vaste omroep. Favoriet bij mij waren de "VARA Dinsdag" en de "KRO woensdag" en heel af en toe de "VPRO Vrijdag" maar meestal liep ik met een grote boog om de "AVRO Maandag" en "TROS Donderdag" heen. Dat programma van Wim van Putten was dan ook wat mij betreft een buitenbeentje op die Donderdag. Maar heel vaak had ik het niet aan staan dus dat ik daar toen Klaus Doldinger ontdekte is een gelukkig toeval.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Herinneringen aan Fanfare St. Nicasius

Heb je plezier in het leven?

Laat dat kabinet met de PVV er nu maar snel komen