Ergens in 1973: mijn kennismaking met Genesis

-

In 1973 kwam ik op 13 jarige leeftijd bij het bandje "Explosion". O.a. samen met Tiny met wie ik nog tot 1986 samen muziek gemaakt heb. Als band dan hè, want naderhand hebben we nog wel vaker samen muziek gemaakt maar dan incidenteel. Maar goed, daar gaat het nou niet om.

Ergens later dat jaar (we waren inmiddels 14 en zaten in Eindhoven op school. Ik in ieder geval. Van Tiny weet ik het niet zeker, dat kan ook Geldrop geweest zijn. Maar het doet er niet echt toe want het laatste stuk naar huis is hetzelfde) fietste ik over de Zegge naar huis en kwam Tiny me achterop gefietst. 

"Ik heb een LP gekocht, kom straks eens luisteren", en hij haalde vanachter z'n jas (detail: een groene jas met slangenmotief, zeg maar zoiets als op de hoes van "Billion Dollar Babies" van Alice Cooper) een LP tevoorschijn. Dat was dus het live album van Genesis uit 1973.

Ik had nog nooit van Genesis gehoord, behalve dan van het eerste bijbelboek. Maar goed, benieuwd als ik was ging ik later die middag naar de Dr. Schaepmanlaan.

Daar, op Tiny z'n kamertje, hoorde ik voor het eerst Genesis. Ik was meteen verkocht. Wat een bijzondere muziek was dát zeg. En dat begon al meteen met dat bombastische intro van "Watcher of the Skies". Maar eigenlijk vond ik alles mooi. Ook "The Musical Box". Ergens in het midden wordt het een heel rustig nummer maar ik herinner me nog dat Tiny me waarschuwde: "Dadelijk niet schrikken!" Dat was maar goed ook wat ineens gaan weer alle remmen los.

Dit, inmiddels 51 jaar geleden, was het begin van een tot nu toe voortdurende liefde voor de muziek van Genesis. Dat wil zeggen, tot en met "..and the there were three". Alles wat daarna kwam had voor mij niet gehoeven. Begrijp me goed, ik snap best dat ze voor commercieel succes gingen en ik gun het ze ook van harte maar ik kan die muziek, op een enkel nummer na, missen als kiespijn.

Trouwens, nummers van die periode van Genesis komen nog steeds regelmatig voorbij maar ik tel na 51 jaar nog steeds regelmatig mee hoe vaak Peter Gabriel aan het einde van The Musical Box "Now"roept. (Op deze versie zijn dat er trouwens 23)


Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Herinneringen aan Fanfare St. Nicasius

-
Afbeelding
Op de eerste plaats wil ik graag iedereen feliciteren met het honderdjarig bestaan van Fanfare St. Nicasius. Van die 100 jaar ben ik er 25 jaar lid geweest, van 1969 tot 1994. Voor degenen die zich afvragen "who the fuck is Gerard Berkers?" Als die achternaam je bekend in de oren klinkt: inderdaad: zoon, broer of zwager van.... Mijn vroegste herinnering dateert van voor ik lid was want dat is van toen ik een jaar of 2 of 3 was. Ik mocht toen met ons moeder mee naar een concert van de Fanfare. Toen we door de zaal naar buiten liepen kwamen we langs een tafel waar Sjef Verbeek zat met z'n grote trom naast 'm op de grond. En die vond het wel een goed idee om dat kleine manneke met die grote knuppel tegen die héle grote trom te laten slaan. Nou, dat kleine manneke vond dat ook een héél goed idee al kon hij die knuppel zelfs met twee handen nauwelijks tillen. Nog een volgende herinnering van voor ik zelf bij de Fanfare was, dateert van 1964 tijdens de Brabantse Dag. Het th...
Meer lezen

De balans opmaken

-
Afbeelding
In December wordt veel teruggeblikt. Laat ik eens meedoen en eens proberen om de balans op te maken. Eigenlijk was het - zoals eigenlijk elk jaar - een combinatie van mooie en minder mooie dingen. Ook voor ons. Het was geen makkelijk jaar vanwege een aantal zaken waar ik niet verder op in wil gaan maar ook heel mooie dingen, bijvoorbeeld ons feest van afgelopen Juni. Dat was wel een hoogtepunt want nog niet eens zo heel lang geleden zou ik niet gedacht hebben dat het er ooit nog eens van zou komen. Afijn, dat is anders gelopen. Ik wandel veel en als je wandelt kun je goed nadenken. Dus ik denk de laatste tijd veel na. En de laatste tijd realiseer ik me steeds vaker hoe goed het eigenlijk gaat. 11 jaar geleden dacht ik dat het wel zo'n beetje einde verhaal was. Óók dat is anders gelopen want het gaat véél beter dan ik toen had durven hopen. Sterker nog, er zijn terreinen waarop het misschien wel beter gaat dan voorheen. Én ik realiseerde me dat als iemand vraagt hoe het gaat het ant...
Meer lezen

Mijn 'herkansing' met Bon Scotch

-
Afbeelding
Nadat ik eerder deze week een foto van Bon Scotch van 13 jaar geleden op Facebook geplaatst had besefte ik weer eens hóe gelukkig ik daar toen mee was. Want voordat we met deze band begonnen zat ik in een zeer zware periode. En als klap op de vuurpijl stopte begin 2009 voor mij het spelen in een band. Uiteindelijk vrijwillig maar ik ben er eigenlijk van overtuigd dat als ik niet vrijwillig opgekrast was dat het dan uiteindelijk ónvrijwillig gebeurd zou zijn geweest. Maar goed, zo is het gelopen en  die paar maanden tot en met Augustus, toen ik opgenomen werd, waren de naarste uit mijn leven. Maar in 2010, ik was inmiddels een paar maanden 'nuchter', kwam deze kans voorbij. En zo zat ik, 37 jaar na m'n eerste beginnend bandje wéér in een beginnend bandje. En ik vond het heerlijk. Want óf het gaat lopen en dan is dat mooi, óf het gaat niet lopen en dan is dat niet erg. Maar het ging wél lopen. En hóe! Daar kwam nog bij dat ik éindelijk in staat was om relaxed naar zo'n op...
Meer lezen