Het is bijna niet te doen om een album van Rush als favoriet aan te wijzen...

-

...maar ik ga het tóch proberen.

Ik leerde Rush in 1978 kennen aan de hand van het album "Hemispheres". Over hoe dat in z'n werk gegaan is heb ik het volgens mij al vaak genoeg gehad. De jaren '70 waren de hoogtijdagen van de lange epische nummers en ik was daar destijds dol op. Dat was dan ook één van de redenen (niet de enige) dat ik als een blok viel voor Rush. Dus toen de opvolger van "Hemispheres" verscheen was ik behoorlijk teleurgesteld.

Inmiddels zijn we decennia verder en ben ik helemaal niet meer zo dol op lange epische nummers. Maar er zijn enkele uitzonderingen. "Close to the Edge" van Yes, "Supper's Ready" van Genesis bijvoorbeeld. Én dus ook van Rush. Niet álle, maar "2112", "Xanadu" en "Hemispheres" staan bij mij nog fier overeind. Maar inmiddels ben ik ook de kortere "Rush" nummers van daarna gaan waarderen. En dan is "Permanent Waves" eigenlijk het ideale 'overgangsalbum' met bijvoorbeeld "Natural Science" en "Jacob's Ladder" als 'echo's van de jaren '70' en bijvoorbeeld "Spirit of Radio" als een blik op de jaren '80. 

Maar hóe Rush ook haar sound aanpaste, het blééf Rush en dat hebben ze heel die tijd volgehouden. Tot en  met hun laatste studioalbum "Clockwork Angels" uit 2012 waaraan een compleet strijkersensemble meewerkte dat ook nog eens mee op tournee ging.

In die zin is eigenlijk "Permanent Waves" een soort symbool van de drang van Rush om 'te vernieuwen zonder je gezicht te verliezen'. Daarom zou ik dit album als favoriet aanmerken. Als ik dat zou móeten dan. Maar gelukkig hóef ik dat niet.

Zó! is het nu een beetje duidelijk?

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

De balans opmaken

-
Afbeelding
In December wordt veel teruggeblikt. Laat ik eens meedoen en eens proberen om de balans op te maken. Eigenlijk was het - zoals eigenlijk elk jaar - een combinatie van mooie en minder mooie dingen. Ook voor ons. Het was geen makkelijk jaar vanwege een aantal zaken waar ik niet verder op in wil gaan maar ook heel mooie dingen, bijvoorbeeld ons feest van afgelopen Juni. Dat was wel een hoogtepunt want nog niet eens zo heel lang geleden zou ik niet gedacht hebben dat het er ooit nog eens van zou komen. Afijn, dat is anders gelopen. Ik wandel veel en als je wandelt kun je goed nadenken. Dus ik denk de laatste tijd veel na. En de laatste tijd realiseer ik me steeds vaker hoe goed het eigenlijk gaat. 11 jaar geleden dacht ik dat het wel zo'n beetje einde verhaal was. Óók dat is anders gelopen want het gaat véél beter dan ik toen had durven hopen. Sterker nog, er zijn terreinen waarop het misschien wel beter gaat dan voorheen. Én ik realiseerde me dat als iemand vraagt hoe het gaat het ant...
Meer lezen

1978, het jaar met de grootste "albumfavorieten dichtheid" voor mij.

-
Afbeelding
Nadat ik net twee albums op Facebook plaatste die uitkwamen op 10 Februari 1978 kwam ik op het idee om eens te kijken in mijn muziek bibliotheek welke albums daarin er  allemaal nog meer uit 1978 komen. Ik dacht wel dat het veel zou zijn, maar zóveel? En zoveel daarvan behoren ook nog eens nóg steeds tot mijn favorieten aller tijden. Nou viel wel te verwachten dat de "albumfavorieten dichtheid" het grootst zou zijn in de laatste paar jaar van de jaren '70 en de eerste paar jaar van de jaren '80 maar toen ik dat lijstje zag dacht ik toch wel te kunnen concluderen dat het zwaartepunt van mijn "albumfavorieten dichtheid" in 1978 ligt. Hieronder een lijstje. Dat zijn niet eens álle albums uit 1978 die ik nog steeds mooi vind maar de albums die ik nog steeds tot mijn "favorieten aller tijden" reken. Daarbij moet ik wel opmerken dat ik al die albums ook rond die tijd heb leren kennen, op dat live album van Little Feat na, dat ik pas enkele jaren ken. Kun...
Meer lezen

Mijn 'herkansing' met Bon Scotch

-
Afbeelding
Nadat ik eerder deze week een foto van Bon Scotch van 13 jaar geleden op Facebook geplaatst had besefte ik weer eens hóe gelukkig ik daar toen mee was. Want voordat we met deze band begonnen zat ik in een zeer zware periode. En als klap op de vuurpijl stopte begin 2009 voor mij het spelen in een band. Uiteindelijk vrijwillig maar ik ben er eigenlijk van overtuigd dat als ik niet vrijwillig opgekrast was dat het dan uiteindelijk ónvrijwillig gebeurd zou zijn geweest. Maar goed, zo is het gelopen en  die paar maanden tot en met Augustus, toen ik opgenomen werd, waren de naarste uit mijn leven. Maar in 2010, ik was inmiddels een paar maanden 'nuchter', kwam deze kans voorbij. En zo zat ik, 37 jaar na m'n eerste beginnend bandje wéér in een beginnend bandje. En ik vond het heerlijk. Want óf het gaat lopen en dan is dat mooi, óf het gaat niet lopen en dan is dat niet erg. Maar het ging wél lopen. En hóe! Daar kwam nog bij dat ik éindelijk in staat was om relaxed naar zo'n op...
Meer lezen