Johnny Marr

Ik sta een beetje met gemengde gevoelens tegenover The Smiths. Aan de ene kant vind ik dat ze geweldige nummers uitgebracht hebben met mooi gitaarwerk van Johnny Marr, aan de andere kant hik ik nogal tegen zanger Morrisey aan, met z'n zeurende stem en soms zelfs tegen het valse aanleunende zang (alhoewel, "tegen het valse aan" is gewoon "vals", maar dat is een andere discussie). Daar komt nog bij dat ik nogal aanhik tegen z'n millitante teksten, bijvoorbeeld "Meat is murder". Ik ben daar nogal allergisch voor.

Maar goed, toen dacht ik laatst: "Maar Johnny Marr maakt tegenwoordig toch platen als zichzelf? Zou daar wat tussen zitten?"

Ik begon met dit album uit 2022 en dat beviel mij dermate dat ik z'n andere albums er ook bij gepakt heb. Eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat die geen van allen kunnen tippen aan deze, maar ik ben een beginneling op het gebied van Johnny Marr's solowerk dus dat zou nog kunnen veranderen maar ik heb er weer een "te volgen naam" bij.